Idąc za potrzebą stworzenia miejsca, które odpowie na dzisiejsze potrzeby rozwojowe uniwersytetu Neuchatel, chcemy paradoksalnie wrócić do źródła. Budynek Gaia, niczym mitologiczna bogini, stara się przepowiadać przyszłość.

Tak jak Gaja pochodzi z Chaosu – my także stoimy w takim punkcie historii świata, że powrót do korzeni zdaje się być jedyną drogą. Projekt wykorzystuje w swojej konstrukcji drewno w pełnej świadomości i odpowiedzialności za przyszłość, chcąc uzyskać przy jego budowie i eksploatacji jak najniższy ślad węglowy. W tym samym duchu siatka i podział funkcjonalny budynku cechuje adaptowalność – przez modułowość rozwiązań użytkowanie Gai staje się uniwersalne wobec wielu różnych potrzeb w tak różnorodnej organizacji jaką jest uczelnia.

Wytworzony przez rozwiązania materiałowe i wentylacyjne mikroklimat sprzyja nauce i nowoczesnym wyzwaniom, dając użytkownikom poczucie zdrowych przestrzeni.

Przez zaprojektowany układ funkcjonalny użytkownik jest w stanie intuicyjnie poruszać się po budynku, nie gubiąc się przy tym i od razu odnajdując cel. Centrum wyznacza adaptacyjna sala wykładowa i zielone płuca budynku – przeszklone patio. Również dookoła budynku użytkownik jest prowadzony przez taras biegnący pod zadaszeniem. Od strony jeziora uzupełnieniem obejścia staje się taras kawiarniany. Gaia odpowiada na wszystkie potrzeby przestrzenne zadeklarowane w wymaganiach do konkursu oferując przy tym wysoką jakość komunikacji po obiekcie oraz dostępność dla osób niepełnosprawnych.

Studenci, jak i prowadzący zajęcia mają wiele przestrzeni pozostawionych do użytkowania – rolę społeczną pełnią m.in. obszerne schody wejściowe prowadzące do podziemnej części budynku, które oprócz komunikacyjnych stopni wyposażone są także w miejsca do siedzenia. Schody poprzedzone są placem, które może mieć zastosowanie zarówno jako strefa kiss&go, ale także jako miejsce umówionego spotkania. Od strony sąsiadującego budynku uniwersyteckiego wykreowany został plac respektujący swoją formą różne kierunki napływu ludzi, będący połączeniem zewnętrznego, zabieganego świata z relaksującym wpływem aury jeziora i panoramy Alp. Zaplanowane jest także funkcjonowanie sal do różnych trybów nauki z widokiem na zieleń, na tej samej zasadzie ukształtowana jest również kawiarnia, która całościowo otwiera się na taras i jezioro.

Budynek uniwersytecki na miarę współczesności powinien być sam w sobie wynikiem refleksji, ikoną dokonań nauki. Powinien dawać jak najwięcej okazji do spotkania z drugim człowiekiem, nie zapominając o praktyczności, by efektywnie dalej ulepszać otaczający nas świat. Taka właśnie jest Gaia. Zdrowa, patrząca w przyszłość, integrująca wokół siebie ludzi. Mimo wyłonienia się z Chaosu – czysta, prosta i roztropna.