sąd apelacyjny

Kwartał przy ulicy Świętojerskiej, na tyłach Sądu Najwyższego, to miejsce wyjątkowe zarówno ze względu na tragiczną historię Getta Warszawskiego, jak i na duży, dziś zapomniany potencjał. Choć teren leży za ważną instytucją, w zamyśle prof. Budzyńskiego nigdy nie miał być zapleczem, lecz miejskim zaułkiem prowadzącym ku Pomnikowi Powstania Warszawskiego i Katedrze Polowej Wojska Polskiego. Dziś jednak spacerujący tylko przypadkie trafiają na to niebanalne wnętrze z monumentalną kolumnadą. 

Rewitalizacja tego terenu daje szansę na przywrócenie mu życia i powiązań urbanistycznych. Projekt zakłada stworzenie miejskiego placu łączącego trzy instytucje oraz wprowadzenie „pustki” - przestrzeni oddechu z osią widokową na Katedrę Polową i kolumnadę Sądu Najwyższego. Kluczowa jest nie zabudowa, lecz przestrzeń między nią.

Wąski front działki od strony Świętojerskiej zmusza do poszukiwania innych rozwiązań - główne wejścia nie wychodzą na ulicę, stąd idea placu. Ma on wciągać przechodniów i prowadzić ich do Sądu Najwyższego, Sądu Apelacyjnego oraz siedziby Województwa Mazowieckiego. Wszystkie wejścia mają równą rangę. Kompozycji dopełniają wieże katedry i spatynowiałe kolumny - kompozycja monumentalna, lecz miejska, otwarta i spójna.

Mając na uwadze mnogość form przestrzennych oraz szlachetne sąsiedztwo zdecydowano się na możliwie proste bryły budynków, których architektura kształtowana jest tektoniką zdyscyplinowanej, modułowej elewacji. Fasady wyposażono w nowoczesny detal z blachy miedzianej. Rodzaj sztruksu, profilu geometrycznie formowanego, nawiązującego do okładzin kolumnad Sądu Najwyższego, ale w drobniejszej i skromniejszej skali i ilości.

Nowe budynki nabierają życia w słońcu, ukazują różne oblicza również w zależności od perspektywy: w ostrym skrócie są pełne, jakby nieprzystępne. W szerszym ujęciu prezentują swoją otwartość i transparentność.

Zasada statecznej i prostolinijnej estetyki przeniesiona jest również do wnętrz budynków. Materiały z zewnętrz, poprzez żłobione, miedziane portale dyskretnie wkradają się do środka. Elementem łagodzącym są fornirowane okładziny.